Leki na depresję – najskuteczniejsze tabletki na receptę? Jakie antydepresanty stosować?

Przybliżony czas czytania: 8 min.

 

Leki na depresję. Depresja, zwana także zaburzeniem afektywnym jednobiegunowym, to coraz częstsza choroba. Według WHO zajmuje ona czwarte miejsce pośród najbardziej istotnych problemów zdrowotnych na całym świecie. Według najnowszych aktualizacji WHO choroba dotyka około 280mln ludzi.

Szacuje się, ze cierpi na nią około 3,8% populacji, a diagnozowana jest ok. 50% częściej wśród kobiet niż mężczyzn. Choroba ta może dotykać wszystkich dorosłych, bez względu na wiek, płeć, czy status społeczny.

Słaba kondycja psychiczna, problemy natury mentalnej i emocjonalnej prowadzą także do dolegliwości somatycznych. Wynika z tego, że depresja, wbrew powszechnemu poglądowi, jest chorobą nie tylko duszy, ale także ciała. Bardzo ważne jest jej przeciwdziałanie, np. unikanie stresu. Często jest to karkołomne zadanie.

Stres towarzyszy nam bardzo często w pracy, szkole, rodzinie. Niewielka jego ilość działa motywująco, pobudza do działania, ale nadmiar powoduje różnego rodzaju zaburzenia natury psychicznej, w tym właśnie depresję.

Z pomocą przychodzi psychoterapia (ostatnio coraz częściej psychoterapia online), fizjoterapia psychosomatyczna oraz leki na depresję (inaczej przeciwdepresyjne lub antydepresanty).

 

Jakie są przyczyny depresji?

Depresja może być powodowana przez dwie główne grupy czynników: egzogenne i endogenne. Przyczyna endogenna to uwarunkowania genetyczne.

Naukowcy podejrzewają, że na rozwój zaburzenia afektywnego jednobiegunowego ma wpływ wiele genów, a skłonność do depresji może być przekazywana z pokolenia na pokolenie. Ta postać choroby jest z reguły najcięższa.

Przyczyny egzogenne depresji, nazywane także zewnętrznymi, to oddziaływanie na organizm człowieka stresujących sytuacji, które mogą pochodzić z różnych źródeł, a ich efekt ulega sumowaniu.

Epizody depresji zdarzają się także wtórnie do przebiegu wielu stanów chorobowych, na przykład problemów z odżywianiem, nerwic oraz jako skutek uboczny działania substancji psychoaktywnych.

 

Jakie są objawy depresji?

Mimo że wyróżniamy kilka rodzajów depresji, ich objawy są podobne. Różnią się natomiast intensywnością i momentem, w którym zaczynają doskwierać pacjentowi. Epizody depresyjne różnią się od zwykłych wahań nastroju. Trwają przez większość dnia, prawie codziennie, przez co najmniej dwa tygodnie.

Objawy podstawowe depresji

Do objawów podstawowych zaliczamy między innymi obniżenie nastroju. Pacjent skarży się na chroniczny smutek i ogólne złe samopoczucie. Często doświadcza trudności w odczuwaniu radości i przyjemności. Kolejnym objawem jest spadek szybkości myślenia i wykonywania ruchów. Pogarsza się także intelekt, szwankuje pamięć. Chorzy nawet po wstaniu odczuwają zmęczenie.

U pacjentów z depresją pojawia się niejednokrotnie zaburzenie rytmu okołodobowego i objawy ze strony ciała. Problemy ze snem, chroniczne bóle karku, zaburzenia trawienia i zaparcia to objawy, którym na co dzień stawiają czoła osoby z depresją. Chorzy narzekają także na lęk, zarówno epizodyczny jak i przewlekły. Są napięci, niespokojni, mają ciągłe poczucie, że coś lub ktoś im zagraża.

Wtórne objawy depresji

U chorych na depresję, oprócz objawów podstawowych, obserwuje się także depresyjne zaburzenia myślenia. Pacjenci z reguły oceniają swoją osobę w sposób negatywny, co czasem odnosi się także do ich zdrowia i powoduje hipochondrię. Często wykazują ogólne zniechęcenie do życia i przejawiają skłonności samobójcze.

Zaburzenia aktywności złożonej są kolejnym objawem wtórnym, który pojawia się u chorych na depresję. Pacjenci stopniowo wycofują się z życia społecznego, izolują od znajomych, rodziny, a także zaniedbują swój wizerunek i higienę osobistą.

 

Jakie są i jak działają leki na depresję? Najskuteczniejsze leki na depresję na receptę?

Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne (TLPD) – tabletki na depresję

Ten typ leków na depresję w większości przypadków wykazuje mechanizm polegający na zablokowaniu zwrotnego wychwytu serotoniny i adrenaliny zwiększając tym samym aktywność tych neuroprzekaźników w szczelinie synaptycznej. Mają również działanie antyhistaminowe – uspokajają, hamują świąd.

TLPD blokują wiele receptorów, są łatwe do przedawkowania i mają niski wskaźnik terapuetyczny, stąd bardzo dużo ich działań niepożądanych, do których zaliczamy: senność, zawroty głowy, suchość w ustach, zaparcia, zwiększenie masy ciała, zaburzenia erekcji i ejakulacji oraz działanie kardiotoksyczne.

Obecnie TLPD stosuje się, gdy inne leki nie przynoszą efektu lub nie są tolerowane przez pacjenta. Trzeba pamiętać, że trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych nie stosuje się w jaskrze, zaburzeniach rytmu serca oraz chorobach układu krążenia.

 

 

Czterocykliczne leki przeciwdepresyjne

Ich właściwości są zbliżone do trójcyklicznych leków na depresję. Ich profil to działanie przeciwlękowe, przeciwdepresyjne, uspokajające i poprawiające jakość i długość snu. Do ich działań niepożądanych zalicza się agranulocytozę, sedację, a także wzrost apetytu i masy ciała.

Przykłady czterocyklicznych leków przeciwdepresyjnych:

• mirtazapina (Mirtagen, Mirtor, Mirzaten Q-Tab, Remirta ORO)

Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) – leki na depresję

Podobnie do TLPD hamują wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny, ale nie działają na receptory histaminowe i adrenergiczne. Ich przewaga nad TLPD to znacznie mniejsza ilość działań niepożądanych. Ich działanie jest też szybsze niż TLPD i dużo bezpieczniejsze.

Do działań niepożądanych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny należą: nudności, wymioty, zaparcia, bóle głowy, wzrost tętna, nadciśnienie, zaburzenie funkcji seksualnych i stany pobudzenia.

Przykłady inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny:

• wenlafaksyna (Alventa, Axyven, Efectin ER, Faxigen XL, Efevelon SR, Symfaxin)
• duloksetyna (AuroDulox, Depratal, Duloxetine Mylan, Dulsevia)

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) – antydepresanty na receptę

Hamują wychwyt serotoniny ze szczeliny synaptycznej oraz wykazują znikomy wpływ na wychwyt noradrenaliny. Mają one o wiele szerszy indeks terapeutyczny niż TLPD. Ich cechy szczególne to mała toksyczność i spore bezpieczeństwo stosowania.

Są to obecnie najpowszechniej stosowane leki przeciwdepresyjne. Działania niepożądane SSRI to spadek masy ciała, anoreksja, zaburzenia funkcji seksualnych, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, bezsenność, niepokój i zachowania samobójcze.

 

 

Tutaj przeczytasz jak otrzymać receptę online.

 

Leki na depresję nowej generacji

Do leków na depresję nowej generacji zaliczamy:

• mianseryna
• mirtazapina
• nefazodon
• trazodon

Mechanizm działania mianseryny polega na blokowaniu receptorów adrenergicznych presynaptycznych alfa-2. Ich zablokowanie powoduje wzmożone wydzielanie adrenaliny do synapsy.

Następuje wzrost przemiany NA w mózgu i w konsekwencji efekt przeciwlękowy, uspokajający i poprawa snu.

Blokada tych samych rec. na neuronach serotoninergicznych zwiększa wyrzut serotoniny. Wykazuje też dodatkowe działanie jako antagonista niektórych receptorów serotoninowych

Mianseryna działa lepiej na receptory adrenergiczne, a mirtazapina na serotoninowe. Podobne działanie wykazuje nefazodon i trazodon, które mają zdolność niewielkiego blokowania wychwytu zwrotnego serotoniny.

Mirtazapina i mianseryna są wskazane w leczeniu depresji, bezsenności oraz silnego lęku oraz niepokoju ruchowego. Trazodon i nefazodon są z powodzeniem stosowane w przypadku niepokoju, lęków i problemów z zasypianiem. Tianeptyna znajduje zastosowanie w leczeniu alkoholizmu, stanów lękowych, insomni oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych.

Trazodon dobrze hamuje zwrotny wychwyt serotoniny. Jest też antagonistą rec. 5HT₂. Ma korzystny profil terapeutyczny, wynikający z braku działania pozapiramidowego, nie nasila przewodnictwa noradrenergicznego i brak mu działania cholinolitycznego.

Jego węższe działanie ogranicza niekorzystny wpływ na inne układy i sprawia, że lek ten jest dość popularny w Polsce. Przykładem jest preparat Trittico CR.

Inhibitory monoaminookazydazy (IMAO)

Działanie psychotropowe IMOA odkryto przypadkowo podczas leczenia gruźlicy izoniazydem i iproniazydem. Swoją drogą to właśnie powiązanie ich mechanizmu przekaźnictwa noradrenaliny i serotoniny pomogło w opracowaniu koncepcji patomechanizmu depresji.

Prace nad rozwojem inhibitorów MAO trwały. Dopiero stworzenie III generacji dało najlepsze efekty. Leki te stały się selektywnymi i odwracalnymi inhibitorami MAO.

Ich działanie wiąże się z nasileniem działania receptorów α2 oraz serotoninergicznych 5HT1A. Wydaje się, że najbardziej reprezentatywnym lekiem z tej grupy jest moklobemid.

Wchłania się dobrze po podaniu doustnym, nie wykazuje niekorzystnego wpływu na układ krążenia (zaleta wobec TLPD). Zaczyna działać dość szybko.

Przykładem preparatu handlowego jest lek Mobemid.

 

Inne leki stosowane w profilaktyce chorób afektywnych

Lit ma zastosowanie w leczeniu depresji oraz wielu innych (np. pląsawicy Huntingtona). Jego biologiczna rola nie jest do końca jasna. Wiadomo, że nasila uwalnianie serotoniny w obrębie hipokampa, osłabia nadwrażliwość rec. dopaminergicznych.

Wykazuje jednak działania niepożądane jak zaburzenia czynności nerek, tarczycy i szpiku.

Karbamazepina to popularny lek przeciwdrgawkowy. Jest też stosowana w profilaktyce depresji. Tak samo jak lit osłabia nadwrażliwość rec. dopaminergicznych oraz słabo hamuje wychwyt noradrenaliny.

W terapii profilaktycznej stosuje się także kwas walproinowy.

 

Leki na depresję – skutki uboczne

Skutki uboczne leków na depresję pojawiają się najczęściej wtedy, kiedy lek lub jego dawka zostały nieprawidłowo dobrane.

 

 

Antydepresanty nowej generacji cechują się mniejszymi skutkami ubocznymi w porównaniu do starszych leków. Mianseryna może prowadzić do suchości błon śluzowych, senności i sedacji.

Zdarzają się także działania kardiotoksyczne. Mirtazapina z kolei jest pozbawiona takiego działania, dlatego można ją stosować u pacjentów geriatrycznych.

 

Leki na depresję bez recepty?

Wyżej wymienione tabletki na depresję to leki na depresję na receptę. Są przepisywane przez psychiatrów, ale także lekarzy rodzinnych, którzy również posiadają wiedzę i narzędzia, by pomagać chorym borykającym się z zaburzeniem afektywnym jednobiegunowym.

Antydepresanty bez recepty

Trzeba pamiętać, że nie ma czegoś takiego jak antydepresanty bez recepty. Można kupić co najwyżej suplementy diety bez recepty lub leki na uspokojenie. W swoim składzie posiadają one zazwyczaj wyciągi roślinne, które ułatwiają radzenie sobie z obniżeniem nastroju.

Suplementem diety jest preparat Depresanum. Zawiera on inozytol, L-tryptofan, wyciąg z kwiatu szafranu, witaminę B6 i kwas foliowy. Jest to suplement diety, który może wspomagać pacjenta, gdy jego objawy nie są bardzo nasilone.

W przypadku znacznego obniżenia nastroju, braku motywacji czy myśli samobójczych należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza, który zaleci najskuteczniejsze leki na depresję na receptę.

W leczeniu depresji można wspomagać się wyciągami z roślin, takich jak:

• chmiel zwyczajny (szyszki chmielu do zaparzenia)
• lawenda wąskolistna (Bioton Relewium)
• melisa lekarska (melisa do zaparzenia)
• dziurawiec zwyczajny (Depremin, Dziurawiec Fix)
• kozłek lekarski (Waleriana Colfarm)
• szafran (Depresanum, suplement diety z szafranem od Swanson)

Zioła te mają działanie uspokajające i łagodzące objawy stresu. Są to najskuteczniejsze ” leki na depresję bez recepty „, przy czym należy pamiętać, by ich stosowanie skonsultować z lekarzem i że nie są to tak naprawdę antydepresanty bez recepty. Nie mają też  one tak silnego działania jak leki na uspokojenie na receptę.

Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że zioła, podobnie jak inne leki, wchodzą w interakcje z równocześnie przyjmowanymi preparatami i mogą zaburzać ich działanie.

 

Kiedy można stosować zioła, a kiedy konieczna jest wizyta u specjalisty?

Ziołowe środki uspokajające można stosować w celu poprawienia nastroju i jako ułatwienie zasypiania. Mogą one służyć jako wspomagacz leczenia depresji podczas psychoterapii, psychoterapii online lub farmakoterapii klasycznymi lekami na receptę. Zioła mogą być stosowane doraźnie, przed stresującym wydarzeniem, np. egzaminem, rozmową o pracę czy przed snem.

Naturalne antydepresanty nie są jednak lekiem na wszystko. Niejednokrotnie ich działanie jest zbyt słabe. Konsultacja z lekarzem jest konieczna, kiedy chory jest płaczliwy, apatyczny, nic go nie cieszy, nie odczuwa radości z codziennych zajęć oraz ma myśli samobójcze.

W takich sytuacjach należy jak najszybciej odwiedzić lekarza rodzinnego, psychologa lub psychiatrę, którzy dobiorą odpowiednią terapię.

Witamina D a depresja

Witamina D należy do grupy witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Do powstania jej aktywnej postaci potrzebne są promienie słoneczne. W naskórku prekursory są przekształcane do funkcjonalnej witaminy D.

Jej źródło wydaje się łatwo dostępne, co jednak nie zmienia faktu, że niedobór wit. D jest istotnym problemem na świecie. Dotyczy to również obszarów o znacznej ekspozycji na słońce, np. Australii. W populacji polskiej u około 20% stwierdza się obniżone stężenie omawianej witaminy we krwi.

Witamina D wpływa na wchłanianie wapnia w jelitach, jego usuwanie w nerkach oraz aktywność komórek kościogubnych w kościach. Ale co ma wspólnego z depresją? Okazało się, że receptory dla witaminy D znajdują się także w komórkach nerwowych.

Badania pokazują, że może ona uczestniczyć w procesie powstawania neuroprzekaźników i zapobieganiu niedoborowi dopaminy oraz serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym.

Witamina D może także hamować powstawanie wolnych rodników, które uszkadzają tkanki i mają właściwości mutagenne. Wiele badań wskazuje jednogłośnie, że istnieje korelacja między niskim poziomem witaminy D a rozwojem depresji, chociaż sam mechanizm nie jest w stu procentach poznany.

Stosowanie suplementacji, zwłaszcza u osób leczonych antydepresantami, wykazuje pewną użyteczność kliniczną. Trzeba jednak zaznaczyć, że witamina D powinna występować w organizmie w określonym stężeniu, a jej suplementacja powinna przebiegać z głową i pod kontrolą lekarza – tylko w przypadku niedoboru.

Nadmiar witaminy D jest niebezpieczny! Stężenie optymalne to >30-50 ng/ml. Stężenie powyżej 100 ng/ml jest toksyczne. Nagromadzony przy okazji wapń odkłada się w sercu, tętnicach, nerkach i pęcherzyku żółciowym.

 

Preparaty ziołowe – interakcje i działania niepożądane „leków na depresję bez recepty” – antydepresanty bez recepty

 Wiele osób uważa, że to co dostępne w naturze z założenia musi być zdrowsze od syntetycznych leków. Jak mawiał Paracelsus „wszystko jest trucizna i nic nie jest trucizną”. Kwestia dawki i naszych potrzeb.

Popularne ziółka to umiłowany artefakt samolecznictwa, jednak warto zdawać sobie sprawę z ich działań niepożądanych. Poniżej kilka przykładów jaki niekorzystny wpływ wywierają substancje roślinne stosowane wspomagająco w terapii depresji.

Dziurawiec zwyczajny.

Preparaty na bazie tej rośliny indukują działanie cytochromu P-450. Jest to grupa białek uczestniczących w przemianach leku w organizmie. Nasilenie jego działania sprawia, że leki metabolizowane z jego udziałem (np.) będą działały krócej i słabiej na nasz organizm (np. leki przeciwdepresyjne właśnie!).

Nie należy łączyć działań dziurawca z jakimikolwiek lekami przeciwdepresyjnymi! Takie działanie zwiększa ryzyko efektów niepożądanych.

Preparaty z dziurawca mogą powodować uczulenie na światło (nie należy się po nich opalać) oraz osłabiać działanie antykoncepcji hormonalnej, immunosupresantów, leków nasercowych czy antykoagulantów.

Dziurawiec nie powinien być przyjmowany przez kobiety w ciąży i karmiące piersią oraz u osób z uszkodzoną wątrobą.

Kozłek lekarski

Preparaty na bazie korzenia kozłka (oraz chmielu zwyczajnego i męczennicy lekarskiej) stosowane są często w celu poprawy jakości snu, zasypiania, redukcji stresu. W związku z powyższym nie zaleca się prowadzenia pojazdów po spożyciu tych środków.

Kozłek nie powinien być przyjmowany przez kobiety w ciąży i karmiące piersią.

Chmiel zwyczajny

Szyszki chmielu zawierają składniki mogące działać estrogennie. Wyciągi z chmielu wpływają na stężenie cukru we krwi i dlatego preparaty te powinny być stosowane ze szczególną ostrożnością przez diabetyków.

Dodatkowo tak jak w przypadku kozłka nie zaleca się prowadzenia pojazdów.

 

Zasady leczenia przeciwdepresyjnego

W terapii depresji podstawą jest przestrzeganie zaleceń lekarza. To on decyduje o tym jakie leki będziemy brać oraz dobiera odpowiednie dawki. Nie zastąpimy jego fachowej wiedzy.

Wybór leku przeciwdepresyjnego wiąże się z rodzajem zdiagnozowanej depresji oraz odpowiedzią na daną terapię. Lekarz może zmienić stosowane preparaty gdy uzna, że dotychczasowe leczenie jest mniej korzystne niże dalsze alternatywy.

Dobór opiera się także na wywiadzie i ocenie ryzyka. Kluczem są tutaj współistniejące choroby, wiek i stan pacjenta.

Podczas pierwszej rozmowy z lekarzem należy poinformować go o wszystkich przyjmowanych lekach, a także suplementach diety (w tym ziołach, napojach itd.). To samo tyczy się używek (alkoholu, kawy, tytoniu i innych).

Należy ściśle przestrzegać dawkowania. Zarówno ilości medykamentu, jak i pory dnia, w której go stosujemy.

Nie wolno samemu zaprzestać stosowania leków. A o potencjalnych skutkach ubocznych należy informować lekarza jak najszybciej.

Współpraca pacjent – lekarz musi opierać się na wzajemnym zaufaniu. Częsty jest też strach przed podjęciem leczenia farmakologicznego. Głównie lęk przed uzależnieniem. Jest to główny mit.

Leki przeciwdepresyjne nie uzależniają. Ich odstawienie po długotrwałym stosowaniu może przynieść pewne skutki uboczne, jednak nie ma tu mowy o uzależnieniu.

 

Depresja oporna na leczenie

Głównym celem terapii depresji jest całkowite ustąpienie objawów i powrót pacjenta do pełni sprawności. Jednakże, pomimo dużego postępu w zakresie farmakoterapii zaburzenia afektywnego jednobiegunowego, tylko 60-70% pacjentów, którzy są wrażliwi na antydepresanty, odpowiada na leczenie (pierwszy i drugi rzut). Więcej niż jedna trzecia pacjentów leczonych na depresję jest oporna.

Czynniki ryzyka wystąpienia lekooporności to:

• nieadekwatna dawka leku
• nieodpowiedni lek
• behawioralne i zewnętrzne czynniki podtrzymujące chorobę
• brak współpracy na linii lekarz – pacjent
• zła diagnoza.

 

Co można zrobić w takiej sytuacji? Jedną ze strategii jest optymalizacja leczenia przeciwdepresyjnego, co odnosi się do dawki oraz czasu leczenia. Można również dokonać zmiany leku na lek z innej lub tej samej grupy preparatów.

Kolejna strategia to połączenie leków z różnych grup, czyli leków o różnych mechanizmach działania. Do metod niefarmakologicznych zaliczamy:

• terapię elektrowstrząsową – znajduje ona zastosowanie w stanach, kiedy potrzebna jest szybka zmiana, np. kiedy zagrożone jest życie pacjenta w ciężkiej depresji. Terapia elektrowstrząsowa jest zalecana wtedy, gdy jej ryzyko jest mniejsze niż stosowanie metod farmakologicznych. Zabiegi są wykonywane zazwyczaj 2-3 razy w tygodniu.
• stymulację nerwu błędnego (VNS) – Światowa Federacja Towarzystwa Psychiatrii Biologicznej rekomenduje VNS pacjentom leczonym na depresję, gdy zawiodły 3 stosowane wcześniej leki antydepresyjne. W terapii depresji stosuje się także głęboką stymulację mózgu (DBS) i przezczaszkową stymulację magnetyczną (TMS). Wiele badań potwierdza skuteczność powyższych metod w leczeniu opornej depresji.

 

Najczęściej zadawane pytania

Jak objawia się depresja?

Depresja, nazywana także zaburzeniem afektywnym jednobiegunowym, objawia się długotrwałym obniżeniem nastroju, zniechęceniem, brakiem motywacji, smutkiem i apatią. Bardzo często bliscy pacjenta zauważają, że rzeczy, które dotychczas przynosiły radość, dzisiaj są obojętne. W skrajnych przypadkach mogą pojawiać się myśli oraz próby samobójcze, co jest niezwykle niebezpieczne.

Objawy depresji nie powinny być bagatelizowane i osoby, które obserwują jej początki nie mogą doprowadzać do jej pogłębiania. Warto zawczasu skorzystać z fachowej pomocy, która w większości przypadków prowadzi do całkowitego ustąpienia dolegliwości.

 

Kiedy należy udać się do psychiatry?

Jeżeli objawy o niewielkim lub umiarkowanym nasileniu trwają przez 2-4 tygodni, wskazana jest konsultacja z psychiatrą. Jeżeli nasilenie dolegliwości jest duże, wizyta powinna nastąpić jak najszybciej. Jeżeli objawy utrzymują się tylko 2-3 dni, ale ich pojawianie się jest cykliczne, również należy spotkać się ze specjalistą.

Do poddania się badaniom powinny skłaniać takie objawy jak: bezsenność, przewlekłe choroby somatyczne, niewyjaśnione bóle, częste infekcje, osłabienie, myśli samobójcze przy współistnieniu ciężkich wydarzeń w życiu czy chronicznego stresu.

Jeżeli Ty lub osoba z Twojego otoczenia miewa myśli samobójcze lub znajduje się w kryzysie emocjonalnym, warto skorzystać z bezpłatnego całodobowego numeru telefonu 116 123, pod którym dyżurują specjaliści Instytutu Psychologii Zdrowia. Ich zadaniem jest udzielenie wsparcia potrzebującym osobom.

 

Czy leki na depresję są szkodliwe?

Antydepresanty, podobnie jak pozostałe leki, posiadają pewne skutki uboczne, które mogą wystąpić u pacjentów. Do negatywnych objawów zaliczamy uzależnienie, otumanienie, problemy z koncentracją, zaburzenia erekcji, spadek libido, nadmierną senność oraz nadwrażliwość na światło.

Warto jednak pamiętać, że takie działanie pojawia się stosunkowo rzadko, a jeżeli już ma miejsce, to korzyści ze stosowania leków przeciwdepresyjnych wielokrotnie przewyższają ich skutki uboczne. Nie należy unikać problemu, tylko dać sobie pomóc, by nie dopuścić do powstania ogromnego spustoszenia, jakie czyni depresja w organizmie człowieka.

 

Czy leki antydepresyjne kolidują z alkoholem?

Leki na depresję i alkohol to niezwykle niebezpieczne połączenie. Te dwie substancje wchodzą ze sobą w interakcje, dlatego razem powodują wzmożone zaburzenia koncentracji, agresję oraz spowolnienie procesów myślowych i ruchowe. W takich sytuacjach nierzadko pojawiają się omamy, zaburzenia pamięci i świadomości. Podczas terapii depresji występuje bezwzględny zakaz spożywania alkoholu.

 

 

 

Umów się na fizjoterapię psychosomatyczną:

Tel: 503-733-127

Pracujemy od poniedziałku do piątku w godzinach od 7:00 do 20:00

OPINIE O NAS:

 

 

 

 

Łukasz Martowski – Konsultacja Merytoryczna

Data publikacji: 06.09.2022

Data ostatniej aktualizacji: 07.05.2024