Przybliżony czas czytania: < 1 min.
Zespół jelita drażliwego (IBS) jest przewlekłą chorobą jelita cienkiego i grubego. Przebiega z nawracającymi bólami brzucha i zaburzeniami wypróżnień. Charakterystycznymi objawami są biegunki oraz zaparcia. Choroba ma łagodny przebieg, jednak wymaga leczenia, które znacznie poprawia komfort życia pacjenta.

 

Indywidualna specyfika objawów i różnorodny przebieg IBS sprawiają, że wielu pacjentów nie zgłasza się do lekarza, tłumacząc odczuwalne dolegliwości przejściowymi problemami trawiennymi. Należy jednak wiedzieć, że wpływ na nasilenie zespołu jelita drażliwego ma szereg czynników, głównie dieta.

Co ważne, IBS bywa również objawem lub skutkiem nieleczonych chorób tarczycy (szczególnie w przebiegu niedoczynności). Jednoznaczna przyczyna IBS nie jest jasna, co tym bardziej sprawia trudność w postawieniu diagnozy. Dlatego w przypadku wystąpienia objawów pacjent nie powinien próbować leczyć ich na własną rękę. Niezbędna jest pomoc gastrologa. 

Zespół jelita drażliwego – objawy układu pokarmowego 

Objawy zespołu jelita drażliwego nie są identyczne dla wszystkich pacjentów. Ze względu na nasilenie i rodzaj dolegliwości wyróżniane są cztery grupy IBS: 

  • IBS-C – objawem dominującym są zaparcia; 

  • IBS-D – objawem dominującym są biegunki; 

  • IBS-M – brak objawu dominującego, postać mieszana IBS (na zmianę występują biegunki i zaparcia); 

  • IBS-U – nietypowa postać IBS, w której pacjenci nie cierpią z powodu problemów z wypróżnianiem, ale doświadczają pozostałych objawów IBS. 

Pozostałe objawy zespołu jelita drażliwego to bóle brzucha z uczuciem przelewania i ucisku, bolesne wzdęcia (bez gazów), gazy, nudności, zgaga, obecność śluzu w kale, uczucie niepełnego wypróżnienia. 

Zespół jelita drażliwego – objawy psychiczne 

Osoby cierpiące na IBS oprócz problemów trawiennych doświadczają objawów psychicznych. Najczęściej pojawiają się one w zaawansowanej postaci choroby lub kiedy zespół jelita drażliwego przebiega z nieustabilizowaną chorobą tarczycy, czyli zaburzeniami gospodarki hormonalnej.

Charakterystycznymi objawami psychicznymi IBS są: zaburzenia nastroju, częste odczuwanie lęku, apatia, nerwowość, niespodziewane ataki złości. Symptomy te towarzyszą pacjentom w początkowym stadium choroby lub w łagodnym przebiegu IBS. Niestety wraz z zaostrzeniem postaci zespołu jelita drażliwego, pojawia się ryzyko rozwoju depresji, zaburzenia somatyzacyjne i silne objawy lękowe.

Wówczas leczenie IBS powinno przebiegać wraz z psychoterapią i psychoedukacją pacjenta na temat jego choroby. Dobrą wiadomością dla osób cierpiących na obniżenie nastroju z powodu IBS jest to, iż chorobę da się ustabilizować dzięki właściwej diecie. Pomocna w poprawie jakości życia będzie również aktywność fizyczna.

Data ostatniej aktualizacji: 03.12.2022