Większość objawów Hashimoto jest mało specyficzna, dlatego w oparciu o sam obraz kliniczny nie jest możliwe rozpoznanie choroby. Konieczne jest wykonanie odpowiednich badań. Pierwszymi badaniami, które należy wykonać są:
– oznaczenie poziomu TSH
– oznaczenie poziomu fT3
– oznaczenie poziomu fT4
Takie podstawowe badania pozwalają na zdiagnozowanie niedoczynności tarczycy. Nie umożliwiają natomiast określenia, czy przyczyną niedoczynności jest proces autoimmunologiczny. Oznacza to, że takie podstawowe badania hormonalne nie pozwalają na zdiagnozowanie Hashimoto. W tym celu należy oznaczyć poziom autoprzeciwciał antyTPO i antyTG.
Z artykułu dowiesz się:
Diagnostyka i rozpoznanie niedoczynności tarczycy Hashimoto – Interpretacja wyników prób tarczycowych
Jak interpretować wyniki badań parametrów tarczycowych? Interpretacji wyniku powinien dokonać lekarz, uwzględniając normy podane przez laboratorium. Ogólnie przyjęte przedziały wartości referencyjnych dla poszczególnych parametrów tarczycowych są następujące:
TSH 0,4-4 mIU/l
T3 1,3-3,1 nmol/l
fT3 2,25-6 pmol/l
T4 4,5-10,9 µg/dl
fT4 0,8–1,8 ng/ dl
antyTPO <34 IU/ml
antyTG <100 IU/ml
W przebiegu choroby Hashimoto stwierdzić można obniżenie poziomu fT3 i fT4, a także podwyższony poziom TSH. Ponadto charakterystyczne jest zwiększenie poziomu antyTPO i antyTG.
Bardzo często poza badaniami krwi, wskazane jest uzupełnienie diagnostyki o wykonanie badania USG tarczycy. Na obecność Hashimoto może wskazywać obecność zgrubień ze zmianami gęstości tkanki.
Dodatkowe badania w Chorobie Hashimoto
Po zdiagnozowaniu niedoczynności tarczycy Hashimoto warto wykonać jeszcze dodatkowe badania krwi. Nie służą one zdiagnozowaniu Hashimoto, umożliwiają natomiast rozpoznanie ewentualnych powikłań zdrowotnych. A ich regularna oznaczanie pozwala na monitorowanie stanu zdrowia.
Jednym z najistotniejszych badań tego typu jest lipidogram krwi oraz homocysteina. Niedoczynności tarczycy często towarzyszą zaburzenia lipidowe krwi, co zwiększa ryzyko rozwoju takich chorób układu sercowo-naczyniowego jak nadciśnienie, miażdżyca czy zawał serca. Dlatego warto regularnie oznaczać poziom cholesterolu całkowitego oraz frakcji LDL i HDL, a także trójglicerydów.
Ponadto doskonałym wskaźnikiem ryzyka sercowego jest homocysteina. Podwyższony poziom tego aminokwasu, określany jako „cholesterol XXI wieku” zwiększa ryzyko rozwoju miażdżycy.
Ponieważ u osób z Hashimoto wzrasta ryzyko niedoboru żelaza, wskazane jest regularne oznaczanie morfologii krwi. Wartość takich parametrów jak ilość krwinek czerwonych, stężenie hemoglobiny, średnia objętość krwinki czerwonej pozwalają na szybkie rozpoznanie anemii.
Warto regularnie oznaczać poziom witaminy D, gdyż większość osób narażona jest na niedobory witaminy D. A szczególnie dotyczy to osób z niedoczynnością tarczycy, gdyż niski poziom tej witaminy może nasilać proces autoimmunologiczny.
Umów się na leczenie w Swarzędzu:
Tel: 503-733-127
Pracujemy od poniedziałku do piątku w godzinach od 7:00 do 20:00
Rejestracja 10-18:00
- Zespół KORE Fizjoterapia Specjalistyczna.
OPINIE O NAS:
Specjaliści KORE
fizjoterapeuta ortopedyczny, fizjoterapeuta uroginekologiczny, hirudoterapeuta
Justyna Mazur – Redaktor medyczny
Absolwentka Wydziału Farmaceutycznego na Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Diagnosta laboratoryjny z wykształcenia, a z zawodu – copywriterka medyczna. Nie wyobraża sobie pracy, która nie wymagałaby stałego poszerzania swojej wiedzy. Interesuje się wszystkim, co naturalne i zdrowe, jej medyczną fascynacją są terapie holistyczne, ze szczególnym uwzględnieniem dietoterapii.
Bibliografia:
Sahay RK, Nagesh VS. Hypothyroidism in pregnancy. Indian J Endocrinol Metab. 2012 May;16(3):364-70; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3354841/ (dostęp online 10.10.2022 r)
Klubo-Gwiezdzinska J, Wartofsky L. Hashimoto thyroiditis: an evidence-based guide to etiology, diagnosis and treatment. Pol Arch Intern Med. 2022 Mar 30;132(3):16222; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9478900/ (dostęp online 10.10.2022 r.)
Wallach J., Interpretacja badań laboratoryjnych; MediPage, 2011
Choroby wewnętrzne. Kompedium Medycyny Praktycznej pod red. A. Szczeklika i P. Gajewskiego; 2010
Pastusiak K. i in., Postępowanie dietetyczne w chorobach tarczycy; Varia Medica 2018, tom 2, nr 2; https://journals.viamedica.pl/varia_medica/article/view/58323 (dostęp online 10.10.2022 r.)
Data publikacji: 17.10.2022
Data ostatniej aktualizacji: 03.12.2022
