Ile jodu potrzebujemy?
Zapotrzebowanie organizmu na jod zależne jest od wieku. Zgodnie z rekomendacjami Światowej Organizacji Zdrowia dzienne spożycie jodu powinno wynosić:
– u dzieci do 5 roku życia: 90 mikrogramów
– u dzieci od 6 do 12 roku życia: 120 mikrogramów
– u dzieci od 12 do 18 roku życia: 150 mikrogramów
– u dorosłych: 150 mikrogramów
– u kobiet w ciąży i karmiących piersią: 250 mikrogramów
Czy takie ilości jodu można dostarczyć z dietą?
Od kilkunastu lat w Polsce obowiązuje obligatoryjna profilaktyka jodowa, zakładająca jodowanie soli kuchennej. Jednak z racji zalecanego ograniczenia spożycia soli, jodu należy przede wszystkim poszukiwać w innych produktach. Najwięcej jodu zawierają ryby i owoce morza. Przykładowa zawartość jodu w 100 g wybranych produktów przedstawia się następująco:
– dorsz 110 µg
– makrela wędzona 40 µg
– ser edamski 30 µg
– orzechy laskowe 17 µg
– brokuły 15 µg
– mleko 3,4 µg
Doskonałym sposobem na jodowanie organizmu są także nadmorskie spacery. Jod z pokarmów wchłania się w około 90%. Przyswajalność jodu z diety ograniczają: brukselka, soja, kapusta, kalafior, orzeszki ziemne.
Jod – kiedy suplementować?
Suplementy z jodem mogą stosować osoby cierpiące na choroby tarczycy – konieczna jest jednak konsultacja z lekarzem. Jod stosowany może być także w ramach profilaktyki rozwoju wola po leczeniu farmakologicznym bądź operacyjnym. Suplementacja zalecana jest także kobietom planującym zajście w ciążę oraz już będącym w ciąży.
Suplementy z jodem mogą zawierać ten pierwiastek w formie organicznej bądź nieorganicznej. W przypadku zdecydowanej większości suplementów zalecana jest ta pierwsza forma – ale nie w przypadku jodu. Pierwiastek ten znacznie lepiej przyswajalny jest jako nieorganiczny jodek potasu. Jod organiczny, którego źródłem w suplementach są wodorosty, może zawierać domieszkę metali ciężkich oraz jodu radioaktywnego.
W związku z ryzykiem rozwoju autoimmunologicznego zapalenia tarczycy po spożyciu wysokich dawek jodu, zaleca się nie przekraczać dawki 500 mikrogramów jodu dziennie. Aby zapewnić właściwy metabolizm jodu, warto dodatkowo zadbać o suplementację selenu, witamin z grupy B oraz magnezu.
Suplementacja jodu w chorobie Hashimoto
Jod kojarzony jest przede wszystkim z korzystnym wpływem na pracę tarczycy. Rzeczywiście – jod wykorzystywany jest w procesie syntezy hormonów tarczycy. To właśnie w tarczycy gromadzi się zdecydowana większość jodu dostarczanego z pożywieniem – a zaledwie niewielki jego odsetek gromadzony jest w śliniankach czy błonie śluzowej żołądka. Czy to oznacza, że w przebiegu Hashimoto należy suplementować jod?
Rola jodu w organizmie
Jod warunkuje doskonałe samopoczucie psychiczne, sprzyja utrzymaniu prawidłowej masy ciała, wpływa korzystnie na pracę serca, ogranicza rozwój osteoporozy. Jod ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozwoju płodu – niedobór tego pierwiastka w okresie ciąży może prowadzić do rozwoju wrodzonej niedoczynności tarczycy u dziecka oraz upośledzenia umysłowego.
Innymi konsekwencjami niedoboru jodu w ciąży jest poród przedwczesny, a nawet poronienie. Niski poziom jodu może ponadto zaburzać płodność. Także po urodzeniu jod niezbędny jest do prawidłowego rozwoju malucha – jego właściwa podaż sprzyja prawidłowemu rozwojowi fizycznemu i umysłowemu dziecka.
Zapotrzebowanie na jod
Zapotrzebowanie organizmu na jod zależne jest od wieku. Zgodnie z rekomendacjami Światowej Organizacji Zdrowia dzienne spożycie jodu powinno wynosić:
– u dzieci do 5 roku życia: 90 mikrogramów
– u dzieci od 6 do 12 roku życia: 120 mikrogramów
– u dzieci od 12 do 18 roku życia: 150 mikrogramów
– u dorosłych: 150 mikrogramów
– u kobiet w ciąży i karmiących piersią: 250 mikrogramów
Czy takie ilości jodu można dostarczyć z dietą?
Od kilkunastu lat w Polsce obowiązuje obligatoryjna profilaktyka jodowa, zakładająca jodowanie soli kuchennej. Jednak z racji zalecanego ograniczenia spożycia soli, jodu należy przede wszystkim poszukiwać w innych produktach. Najwięcej jodu zawierają ryby i owoce morza.
Przykładowa zawartość jodu w 100 g wybranych produktów przedstawia się następująco:
– dorsz 110 µg
– makrela wędzona 40 µg
– ser edamski 30 µg
– orzechy laskowe 17 µg
– brokuły 15 µg
– mleko 3,4 µg
Doskonałym sposobem na jodowanie organizmu są także nadmorskie spacery. Jod z pokarmów wchłania się w około 90%. Przyswajalność jodu z diety ograniczają: brukselka, soja, kapusta, kalafior, orzeszki ziemne.
Suplementacja jodu
Suplementy z jodem mogą stosować osoby cierpiące na choroby tarczycy – konieczna jest jednak konsultacja z lekarzem. Jod stosowany może być także w ramach profilaktyki rozwoju wola po leczeniu farmakologicznym bądź operacyjnym. Suplementacja zalecana jest także kobietom planującym zajście w ciążę oraz już będącym w ciąży.
Suplementy z jodem mogą zawierać ten pierwiastek w formie organicznej bądź nieorganicznej. W przypadku zdecydowanej większości suplementów zalecana jest ta pierwsza forma – ale nie w przypadku jodu. Pierwiastek ten znacznie lepiej przyswajalny jest jako nieorganiczny jodek potasu. Jod organiczny, którego źródłem w suplementach są wodorosty, może zawierać domieszkę metali ciężkich oraz jodu radioaktywnego.
W związku z ryzykiem rozwoju autoimmunologicznego zapalenia tarczycy po spożyciu wysokich dawek jodu, zaleca się nie przekraczać dawki 500 mikrogramów jodu dziennie. Aby zapewnić właściwy metabolizm jodu, warto dodatkowo zadbać o suplementację selenu, witamin z grupy B oraz magnezu.
Umów się na leczenie w Swarzędzu:
Tel: 503-733-127
Pracujemy od poniedziałku do piątku w godzinach od 7:00 do 20:00
Rejestracja 10-18:00
- Zespół KORE Fizjoterapia Specjalistyczna.
OPINIE O NAS:
Specjaliści KORE
fizjoterapeuta ortopedyczny, fizjoterapeuta uroginekologiczny, hirudoterapeuta
Justyna Mazur – Redaktor medyczny
Absolwentka Wydziału Farmaceutycznego na Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Diagnosta laboratoryjny z wykształcenia, a z zawodu – copywriterka medyczna. Nie wyobraża sobie pracy, która nie wymagałaby stałego poszerzania swojej wiedzy. Interesuje się wszystkim, co naturalne i zdrowe, jej medyczną fascynacją są terapie holistyczne, ze szczególnym uwzględnieniem dietoterapii.
Bibliografia:
Sahay RK, Nagesh VS. Hypothyroidism in pregnancy. Indian J Endocrinol Metab. 2012 May;16(3):364-70; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3354841/ (dostęp online 10.10.2022 r)
Klubo-Gwiezdzinska J, Wartofsky L. Hashimoto thyroiditis: an evidence-based guide to etiology, diagnosis and treatment. Pol Arch Intern Med. 2022 Mar 30;132(3):16222; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9478900/ (dostęp online 10.10.2022 r.)
Wallach J., Interpretacja badań laboratoryjnych; MediPage, 2011
Choroby wewnętrzne. Kompedium Medycyny Praktycznej pod red. A. Szczeklika i P. Gajewskiego; 2010
Pastusiak K. i in., Postępowanie dietetyczne w chorobach tarczycy; Varia Medica 2018, tom 2, nr 2; https://journals.viamedica.pl/varia_medica/article/view/58323 (dostęp online 10.10.2022 r.)
