Przybliżony czas czytania: 2 min.

Zespół cieśni nadgarstka jest schorzeniem, które dotyka coraz większą liczbę osób na całym świecie. Jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia tej choroby jest hydrodekompresja. Metoda polega na stosowaniu odpowiedniego ciśnienia w okolicach nadgarstka w celu zmniejszenia bólu i poprawy funkcjonalności ręki. W niniejszym artykule przedstawimy szczegóły dotyczące tej terapii, jej zasadność i skuteczność, a także omówimy potencjalne zagrożenia z nią związane. 

 

Czym jest zespół cieśni nadgarstka?

Zespół cieśni nadgarstka to choroba, która charakteryzuje się uciskiem nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka, co powoduje ból, mrowienie, drętwienie lub osłabienie mięśni w dłoni i nadgarstku. Choroba ta może dotknąć każdego, ale najczęściej występuje u osób, które wykonują powtarzające się ruchy ręką lub które pracują w pozycji zgiętej ręki przez długi czas.

Tradycyjne metody leczenia zespołu cieśni nadgarstka

Tradycyjne metody leczenia zespołu cieśni nadgarstka obejmują stosowanie leków przeciwbólowych, zastosowanie ortezy lub pasma, a także chirurgiczną korekcję.

Leki przeciwbólowe

Leki przeciwbólowe mogą pomóc zmniejszyć ból i zmniejszyć obrzęk w nadgarstku. Jednakże stosowanie leków przeciwbólowych może przynieść tylko tymczasową ulgę i nie leczy przyczyny choroby.

Zastosowanie ortezy

Orteza lub pasmo może pomóc w zmniejszeniu ciśnienia na nadgarstek, co może zmniejszyć ból i zapobiec dalszemu uszkodzeniu nerwu pośrodkowego. Jednakże, ortezę trzeba nosić przez długi czas, co może być niewygodne.

Fizjoterapia ortopedyczna

Terapia manualna, fizykoterapia w zespole cieśni nadgarstka

 

Czym jest hydrodekompresja?

Hydrodekompresja, wykonywana na przykład w specjalistycznej klinice: https://thepainclinic.pl/hydrodekompresja/, to innowacyjna metoda leczenia zespołu cieśni nadgarstka, polegająca na zastosowaniu wysokiego ciśnienia wody, które przepływa przez kanał nadgarstkowy. Dzięki temu zabiegowi następuje zmniejszenie obrzęku, co przynosi ulgę w bólu i przyczynia się do poprawy ruchomości stawów.

Mechanizm działania hydrodekompresji

Hydrodekompresja działa poprzez zwiększenie przepływu krwi w obszarze nadgarstka, co pozwala obrzęk i zmniejsza ucisk na nerw pośrodkowy. Dzięki temu następuje zmniejszenie bólu i poprawa ruchomości stawów. Woda, która jest używana w hydrodekompresji, jest pod wysokim ciśnieniem, co pozwala na głębsze wniesienie płynu do obszaru, co przyczynia się do dalszej redukcji bólu i obrzęku.

Przebieg zabiegu

Zabieg hydrodekompresji przeprowadza się w trybie ambulatoryjnym. Pacjent zdejmuje biżuterię i ubranie z ręki, którą leczy się zespół cieśni nadgarstka, a następnie poddaje się zabiegowi.

Zabieg trwa zwykle około 30 minut, a pacjent może odczuwać lekkie mrowienie lub dyskomfort w trakcie zabiegu. Po zabiegu pacjent może powrócić do normalnych czynności bez ograniczeń.

Korzyści z zastosowania hydrodekompresji

Zastosowanie hydrodekompresji w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka przynosi wiele korzyści. Po pierwsze, jest to metoda bezpieczna i skuteczna, która pozwala uniknąć operacji. Po drugie, zabieg ten jest relatywnie szybki i bezbolesny, a jego efekty utrzymują się przez długi czas. Po trzecie, pacjent może wrócić do normalnych czynności bez dalszych ograniczeń po zabiegu.

Bezpieczeństwo i skuteczność hydrodekompresji

Hydrodekompresja jest uważana za bezpieczną i skuteczną metodę leczenia zespołu cieśni nadgarstka. Badania wykazały, że hydrodekompresja może zmniejszyć ból i obrzęk, poprawić funkcję ręki i zmniejszyć liczbę pacjentów, którzy wymagają chirurgicznego leczenia. Nie stwierdzono również poważnych działań niepożądanych związanych z hydrodekompresją.

Czy każdy pacjent może być poddany zabiegowi hydrodekompresji

Nie każdy pacjent może być poddany zabiegowi hydrodekompresji. Pacjenci, którzy cierpią na choroby układu krążenia, choroby nerek lub inne poważne problemy zdrowotne, mogą nie kwalifikować się do zabiegu hydrodekompresji. Osoby z ciężką chorobą wrzodową, chorobami autoimmunologicznymi lub zakażeniami skóry również powinny unikać hydrodekompresji. Przed podjęciem decyzji o zabiegu należy skonsultować się z lekarzem i fizjoterapeutą.

Porównanie hydrodekompresji z tradycyjnymi metodami leczenia

Hydrodekompresja może być skuteczną alternatywą dla tradycyjnych metod leczenia zespołu cieśni nadgarstka. Poniżej przedstawiamy porównanie hydrodekompresji z tradycyjnymi metodami leczenia.

Skuteczność i szybkość działania

Hydrodekompresja może działać szybciej i skuteczniej niż tradycyjne metody leczenia zespołu cieśni nadgarstka. Zabieg ten przynosi ulgę w bólu i zmniejsza obrzęk w krótszym czasie niż stosowanie leków przeciwbólowych lub noszenie ortezy.

Możliwe skutki uboczne

Tradycyjne metody leczenia zespołu cieśni nadgarstka mogą powodować skutki uboczne, takie jak ból, dyskomfort, zaczerwienienie lub podrażnienie skóry. Hydrodekompresja jest stosunkowo bezpieczna i nie powoduje poważnych skutków ubocznych.

Kiedy warto zastosować hydrodekompresję?

Hydrodekompresja może być stosowana w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka w każdym wieku. Osoby, które pracują w pozycji zgiętej ręki lub wykonują powtarzające się ruchy ręką, a także osoby z chorobami reumatycznymi, mogą skorzystać z tej metody leczenia.

Zalety i wady hydrodekompresji w porównaniu z tradycyjnymi metodami leczenia zespołu cieśni nadgarstka

Hydrodekompresja może być skuteczniejsza i szybsza w działaniu niż tradycyjne metody leczenia zespołu cieśni nadgarstka, takie jak stosowanie leków przeciwbólowych lub noszenie ortezy. Ponadto hydrodekompresja jest stosunkowo bezpieczna i nie powoduje poważnych skutków ubocznych. Jednakże nie każdy pacjent może być poddany zabiegowi hydrodekompresji, a także może ona być kosztowna w porównaniu z innymi metodami leczenia.

Kto powinien skonsultować się z lekarzem przed podjęciem decyzji o hydrodekompresji?

Przed podjęciem decyzji o hydrodekompresji, pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem i fizjoterapeutą, szczególnie jeśli cierpią na choroby układu krążenia, choroby nerek lub inne poważne problemy zdrowotne. Osoby z ciężką chorobą wrzodową, chorobami autoimmunologicznymi lub zakażeniami skóry również powinny unikać hydrodekompresji.

Data ostatniej aktualizacji: 29.05.2023